Ierland 24 juni 2019

Het was nog wel bewolkt toen ik vanmorgen opstond, maar gelukkig regende het niet meer. De zon scheen nog niet, maar volgens de weerman zou die nog wel gaan schijnen vandaag. Ook in Ierland wordt het komende week relatief warm, maar nog niet zo warm als in Nederland. Graad of 25.

Na een goed ontbijt op de fiets gestapt. Eerst nog even na het begin van het fjord gefietst. Daar regende het gisteren te hard voor.

Meestal zie ik wat op tegen de laatste dag. Meestal heb ik het dan wel een beetje gehad, de route is meestal niet zo bijster interessant meer en ben wel een beetje moe. Maar dat viel vandaag allemaal wel wat mee.

Had weer de keus uit drie routes. Rechtstreeks langs de grote weg 50 km, via extra loop 75 km, of via superloop 120 km. Heb gekozen voor de superloop, omdat de beentjes nog wel goed aanvoelden.

Het eerste stuk ging door de heuvels en was niet al te lastig, maar het was wel een mooie route. Er stond vandaag geen wind, de windmolens stonden stil. Dus dat was wel lekker, al had je dan ook geen tegenwind.

Het tweede gedeelte was een pittig stuk. Een klein weggetje, en die zijn meestal lastig. Dit was nog wel even fors klimwerk. Ik moest de heuvels over. De zon scheen inmiddels ook, het was zelfs enigszins benauwd. Gelukkig kwam na al dat klimmen ook een lekkere afdaling.

De laatste 44 km was rollend. Omhoog en omlaag. Dit is altijd lekker. Je kan het op de macht doen. Natuurlijk ook weer een kasteel onderweg.

De route was het laatste stuk wel iets minder. Plattelands landschap, maar dat is vaker als je de stad

Tegen vier uur in Galway bij de b en B en zit de fietstocht erweerop. 1.250 km in 14 dagen. Niet gek. Ierland is een fantastisch land om te fietsen. Misschien wel een van de mooisten.

Vanavond voor de verandering eens de Ierse kebab geprobeerd. Prima te eten, al was het wel weer anders dan in Nederland.

Ierland 2019 22 juni

Eindelijk regent het een keer bij het opstaan. De weerman heeft weer gelijk. En volgens de weerman zal het vandaag ook amper droog worden. Dus dit zal de eerste regendag worden in Ierland. Er waren drie mogelijkheden voor de route vandaag. Rechtstreeks 37km, met een omweg 75, of nog met een loop 85. Heb maar gekozen voor de rechtstreekse route, mede door de regen en omdat de omweg route, ik eerst ook weer 15 km via dezelfde weg als vrijdag moest fietsen. Na het ontbijt, zelfde als de meeste dagen, op de fiets gestapt. Regenjas aan en maar gaan trappen. Gelukkig het eerste gedeelte was van de wind af. De route was weer schitterend, door de heuvels vandaag. Ondanks de regen, was het zeker de moeite waard.Na 14km kwamen we aan bij Connemara National Park. Het regende nog steeds. In het park kon je Diamond Hill beklimmen. Een heuvel/berg van 500 meter. Ik twijfelde nog of ik hem zou beklimmen, maar toen ik zag, dat ook andere mensen hem gingen beklimmen, die zeker in mindere conditie waren dan me, moest ik toch ook de berg beklimmen. Het was opzich een niet al te zware beklimming, al maakte de wind het wel een beetje lastig, die was een behoorlijke harde woei. En hoe meer je omhoog ging hoe harder die ging waaien. Maar op de top had je ondanks de regen en de bewolking had je toch nog wel een mooi uitzicht.Hierna de afdaling ingezet. Dit was nog wel even oppassen geblazen, want de wind waaide behoorlijk hard in de rug, of van opzij en je moest oppassen dat je niet weg waaide, en de stenen waren natuurlijk glad, dus je moest ook goed oppassen waar je je voeten neerzette. Maar we zijn veilig beneden gekomen.Hierna was het tijd voor wat cultureels. Kylemoore Abbey. Een klooster, dus ook nog wat geestelijke voeding op zondag.Dit klooster was midden 1800 gebouwd als een kasteel door de heer Peter Hendry. Die had zijn vrouw beloofd om voor haar een kasteel te bouwen, zo gezegd zo gedaan. Echter na een paar jaar overleed zijn vrouw, en omdat hij er niet alleen kon of wou wonen verkocht hij het aan een Amerikaan. Na de 1e wereldoorlog is het gekocht door Belgische Ierse zusters, die er een Benditectijns klooster van hebben gemaakt en die er volgens mij nog steeds wonen. Hier was het ook erg druk. Ligt ook op de route van de Touringcars. Het was leuk om te zien, al vond ik de prijs van 14 euro wel wat aan de hoge kant.Hierna nog zo’n 15 km te fietsen richting Leeane. Tegen de wind in, maar gelukkig werd die wat gedempt door dat we tussen de heuvels reden. Het regende nog steeds gestaag door. Inmiddels al kleddernat.Het toetje op de taart vandaag is het enige fjord van Ierland. Ook weer hartstikke mooi, jammer dat het regent, dat verpest toch een beetje het uitzicht. Misschien is het morgenvroeg wel beter.Het hotel van vandaag ligt ook aan het fjord, net als het dorpje. Alleen heb ik waarschijnlijk de goedkope kamer, want ik heb er geen uitzicht op. Kamer is ietwat gedateerd, terwijl de badkamer heel modern is.Er is hier ook nog een andere fiets toer in het hotel. Dit is wel een beetje een ‘mietjes’ toer, want het is met bagage vervoer. Ze hoeven zelf niet hun bagage mee te vervoeren. Scheelt toch gauw een kilo of dertien, die je bij het klimmen niet mee hoeft te sjouwen..Eigenlijk heb ik als regel, om nooit te eten in de plek waar je ook slaapt, maar hierop heb ik dit keer maar een uitzondering op gemaakt en het was heerlijk.Morgen de laatste fietsdag, terug na Galway, zo’n 75 km en volgens de weerman zal het grotendeels droog zijn, met een kleine kans op een bui.

Ierland 22 juni 2019

Vandaag eens geen zon bij het opstaan, maar het is wat bewolkt. Maar als het goed is blijft het droog vandaag volgens de weerman.

Ontbijt was als vanouds, gebakken eieren met spek. Daar kun je de dag goed mee beginnen. Vandaag laat ik de fiets een dagje staan, en ga ik een stukkie lopen.

De sky loop road heb ik vandaag gedaan. 16 km, is de normale ronde. Dus prima te doen. Ietwat heuvelachtig, maar niet extreem. En ook dit was wel weer de moeite waard. Ook weer een mooie kustlijn. Niet zo spectaculair als de afgelopen dagen, maar niet overal kunnen van die hoge kliffen zijn als die van Moher. Maar geen stukje van de Wild Atlantic Way is eigenlijk saai. Altijd valt er wel wat te zien.

Omdat 16 km wel wat aan de korte kant is, ook nog een aantal afzwaaiers gemaakt, na het einde van dit schiereiland. Ook weer de moeite waard, al moet je dan wel een paar keer dezelfde weg terug en eigenlijk hou ik daar niet zovan, maar ja nood breekt wet.

Uiteindelijk de ronde voltooid. 28 km, en toen even gelunched in het dorp. Sandwich en koffie. En toen wou ik eigenlijk nog een lus doen van 14 km, maar de lucht werd wat dreigend, en ben na 4 km maar weer teruggegaan, en had er terug in Clifden toen ook 36km opzitten en dat was eigenlijk ook wel voldoende voor vandaag. Maar ineens scheen de zon, en toen wad het tijd voor een biertje op het terras. Omdat ik wat dorst had, een pint of Heineken genomen. Heineken is nu in elke kroeg op de tap te krijgen, dat was 17 jaar geleden nog niet zo. En ook Ieren drinken het wel. Er zijn hier ook veel Duitsers in Ierland, maar Duits bier is nergens te krijgen.

Na even uitrusten, douchen, wat gegeten, nog een biertje gedronken, nu wel een Guinness en wat Ierse volksmuziek aangehoord te hebben. Whiskey in the Jar, en al dat soort nummers was het wel weer voldoende voor vandaag.

Morgen, waarschijnlijk regen, de lucht ziet er al wat donker uit. Heb de keus uit rechtstreeks te fietsen, 35km, of via omweg 75km. Maar dat zullen we morgen nog wel even zien wat het wordt.

Ierland 2019 21 juni

Het wordt een beetje eentonig, maar weer schijnt de zon vandaag. Deze week wel veel geluk met het weer. Ook is er weinig wind. Temperatuur is ongeveer een graad of 18, dus ideaal weer om te fietsen.

Na het ontbijt op de fiets gestapt richting de ferry. 8 km, en tegen 12 uur de ferry gepakt. Je kon gewoon op het dek zitten in je T-shirtje, zo lekker weer was het. Na 45 minuten waren we weer aan het vaste land en moest ik nog 57 km fietsen na Clifden.

Eerste gedeelte had ik wind mee en was het een achtbaan weg, op en neer en op en neer. Leuke van Ierland is, dat je steeds wisselende landschappen hebt. Nu gingen we weer een beetje door de heuvels/bergen van Connemara. Veel kleine meertjes. Een beetje Bob Ross landschap, water, bergen, bomen en hier en daar een huis.

Na een tijdje moest er weer wat serieuze geklommen worden, en een pittige zat er bij van ongeveer 3 km. Het landschap is een veengebied. Er wordt ook nog steeds turf gestoken. Als je de heuvels wegdenkt, kun je ook door de wieden/weerribben fietsen.

Het laatste stuk hadden we wel wind tegen, maar dat was nog wel te doen. Maar het was heerlijk fietsweer vandaag.

Tegen vier uur in Clifden. Ook weer een leuk dorpje. Ligt aan de Clifden Bay, die uitkomt in de oceaan. Wederom weer een goede B & B. Hier blijf ik twee nachten, dus morgen kan ik kijken wat ik ga doen. Fietsen, lopen of niets doen. Niets doen, daar zal het wel niet van komen.

Vanavond sinds 2001 weer eens een T-bone steak gehad. In 2001 had ik een zeer teleurstellende ervaring bij Proleterios in Denver, nog steeds het meest slechte restaurant ter wereld, waar ik dan gegeten heb. Maar hij was lekker, maar wel een behoorlijk stuk vlees, dus ik moest na het eten nog wel een stukje lopen om dat er weer af te krijgen.

Ierland 2019 20 juni

Jo, de zon schijnt weer vandaag. En volgens de weerman blijft die de gehele dag schijnen, dat zou erg mooi wezen. Tot nu toe toch nog wel redelijk geluk met het weer. Het had veel slechter kunnen zijn.Vanmorgen maar eens een Full Irish Breakfast genomen. Dat bestaat uit ei, bacon, saucijzjes, bloedworst en voor de vitaminen nog een halve tomaat. Moet zeggen, smaakt heerlijk, al heb ik de bloedworst laten liggen.Hierna op de fiets gestapt voor 40 km om de ferry te halen voor de Aran Islanden. Dit leek wel een beetje op werk, want ik moest flink doortrappen, tegen de wind in, om op tijd bij de ferry te komen. Maar het is gelukt, was er drie kwartier te vroeg. Maar beter te vroeg dan te laat. Route ging langs de kust, en het was golfend parkoers, op en neer, maar niet heel moeilijk.De ferry gepakt naar Aran Island. Er zijn er drie, maar ik ging na Inishmore, de grootste van de drie eilanden. Nouja groot, 11 bij 3 km. Dus iets groter dan Nijeveen. En er wonen ongeveer 875 inwoners.Eerst na de b & b gefietst, ongeveer 8 km. Spullen op de kamer gelegt en toen met de fiets het eiland gaan verkennen. Gezien de groote van het eiland kan dat ook het beste per fiets. Eerst na het uiterste westen gefietst, totdat ik niet meer verder kon, en de band in het zeewater stond. Echt overal zie je hier muurtjes, elke stukje grond is omringd door muurtjes. In het verre verleden zullen er dus mensen zijn geweest, die deze muurtjes hebben aangelegd. Die hebben dus in hun leven niets anders gedaan, dan stenen op mekaar leggen. Je wordt er wel sterk van. Maar moet er niet aandenken. Je hele leven stenen opmekaar leggen.Hierna na weer een fort geweest. Dún Aonghasa, stammend uit ongeveer 1100 jaar bc, dus erg goed. Ongeveer 3000 jaar dus, en het ligt op een klif, ongeveer op 100 meter hoogte. Het schijnt een van de belangrijkste forten uit die periode in Europa te zijn. Het uitzicht was weer geweldig op de kliffen.Hierna doorgefietst na de andere kant van het eiland. Totdat ik ook weer niet verder kon. Dus het hele eiland rondgeweest. Heel intrigerend eiland, doorspekt met heel veel historie. 17 jaar geleden waren we hier ook al eens, al kan ik mij daarvan niet zo heel veel meer herrinneren. Ook maken ze hier met de hand nog truien, die je overal op het eiland kan kopen, al ze ze nog wel wat prijzig.Op de terugweg wat gegeten en 2 pinten Quiness gedronken. Het bier zakte wel wat naar de benen, want kwam wat moeizaam de laatste heuvels op.Tegen zeven uur weer in de b en b. Mooie dag vandaag. Weer veel gezien en mooi weer. Morgen om twaalf uur weer de ferry terug en dan 57 km na Clifden.

Ierland 2019 19 juni

De zon scheen niet vandaag toen ik opstond. Het blijft natuurlijk Ierland. Maar we zullen wel zien wat het vandaag brengt. Vandaag 77 km op het programma naar de derde stad van Ierland Galway.

Na het ontbijt, met ei en spek op de fiets gestapt en het regende. Gelukkig niet al te lang, maar wel lang genoeg om even kleddernat te worden, maar het droogde ook wel weer snel op. We hadden de wind grotendeels in de rug, dus dat ging wel lekker.

De route ging niet geheel meer langs de kust, maar beetje meer landinwaarts, maar af en toe schampte het de zee ook nog wel eens. Licht heuvelachtig, met af en toe een wat langere rechte steile klim, maar het was allemaal wel goed te doen. Alleen het zadel begint wat te irriteren, dus ik denk dat ik weer aan een biefstuk toe ben. De route gaat door de Burren, een wat vreemd landschap, met grijze heuvels, overal keien, en heel, heel, heel veel muurtjes, werkelijk alles is omheind met muurtjes van keien, die hebben ze hier genoeg en ook wij, 18 jaar geleden, zijn toen met de huurauto tegen zo’n muurtje aangereden, en het muurtje begaf het niet, die was sterker dan de auto, behoorlijke deuk was het toen.

Onderweg ook natuurlijk nog een kasteel tegengekomen. Kasteel van Dunguaire, deze was nog in redelijk goede staat, maar ben er niet na binnen geweest. 1 kasteel gezien en dat is wel genoeg. Ze lijken toch allemaal een beetje op elkaar.

Hierna de laatste 30 km na Galway. De route was/werd wat minder boeiend, want ik reed ook over een redelijk drukke weg. Maar ook niet elk gedeelte van deze trip kan even boeiend wezen.

Tegen half twee in Galway. Wel een leuk stadje, ongeveer 75.000 inwoners. Net zo groot als Zwolle ongeveer, alleen wel vijf keer zoveel pubs denk ik.

Eten is wel lekker, maar wel veel hetzelfde. Er zit niet heel veel variatie in de restaurants, ze hebben ongeveer steeds dezelfde gerechten op het menu staan, en andere keukens zijn ook wat moeilijk te vinden, Italiaan is er nog wel, en een Chinees en een kebab zaak ook nog wel, maar dan houd het wel op.

Morgen naar de Aran Islands. Moet 38 km fietsen na de ferry tegen de wind in. Moet er om half twaalf zijn, dus dat zou wel moeten lukken.

Ierland 2019 18 juni

De zon schijnt alweer en volgens de weerman blijft hij ook de hele dag schijnen, en dat in Ierland. Al drie dagen hartstikke mooi weer.

Omelet vandaag als ontbijt. Goed om op te fietsen. Vandaag staat Doolin met onderweg de Cliffs of Moher op het programma. Beloofd veel goeds.

De wind blies in de rug, en de route was langs de kust. Licht heuvelachtig, rollend, Zuid-Limburgs meets de zee.

Mooie stranden onderweg. Ook kwam ik nog langs een golf ressort van president Trump. Ik denk niet, dat je daar zomaar een balletje kan slaan, zoals op veel andere golfbanen hier in Ierland. Zal niet goedkoop wezen. 200 euro per ronde en een hotelkamer kost 300 euro. Iets boven budget.

De zon scheen nog steeds lekker door en tot aan de Cliffs of Moher, was het een achtbaan weg, op en af, op en af. Heerlijke weg.

Toen kwamen we bij de Cliffs of Moher. Ierland’s populairste attractie. Het was er gelukkig niet zo druk. Minstens 40 toeringcars, en heel veel auto’s. Na mijn gaapsnavel avontuur van vorig jaar in Tasmanië, moest ik dus goed oppassen waar ik mijn fiets zou neerzetten, want zit er niet op te wachten, dat er weer een Chinees, of een andere toerist tegen mijn fiets opbotst. Maar die goede plek heb ik gevonden en het is onmogelijk dat er een auto tegen opbotst. Achteraf gezien waren er amper Chinezen. Ierland staat waarschijnlijk nog niet op hun hotlist.

Hierna richting de Cliffs. Wat een drukte. Volgens mij was het nog drukker dan bij de Grand Canyon. Maar de Cliffs waren geweldig. Ze zijn ongeveer 200 meter hoog. Je moet geen hoogtevrees hebben als je naar beneden kijkt. Heel bijzonder. Maar hoe verder je liep, hoe minder druk het werd, want de meeste toeristen vinden, 1 km links en 1 km rechts al veel lopen en waarschijnlijk hebben ze ook maar 1 uur de tijd, want dan moet de bus weer verder. Dus op het eind van de kliffs was het heerlijk rustig.

Na een flinke wandeling over de kliffs stond mijn fiets er nog ongeschonden en kon ik mijn weg verder vervolgen richting Doolin.

Tegen half vijf was ik bij de B en B, weer prima. Doolin is een klein dorpje met 1 straat, 3 pubs, en een aantal souveniers shops. Doolin staat bekend om zijn traditionele muziek, dat elke avond in de kroeg wordt gespeeld. Onder het genot van een pint of Quiness, heb ik wat van die muziek aangehoord. In de Ierse Pub is het wel leuke muziek, maar hoor toch liever, de iets meer pubachtige drinking songs.

Morgen naar Galway, 77 km.

Ierland 2019 17 juni

Warempel, de zon schijnt weer vanmorgen. En volgens de weerman, zal dat de gehele dag zo blijven, en geen regen. Dat zal niet verkeerd wezen. En de wind lijkt ook nog de goede kant uit te blazen. Wat wil een fietser nog meer.Na het ontbijt (roerij) op de fiets gestapt richting Kilkee. Vandaag verlaten we de provincie Kerry en gaan we na de Provincie Clare. De route tot de ferry was niet heel speciaal, (beetje verwend de laatste dagen). Rollend, Zuid-Limburg. Niet al te hoge klimmen, maar wat op en neer. Maar wind in de rug, dus ik kon lekker opschieten. Het was zelfs wat warm, de zon scheen lekker. Met de ferry moest ik de rivier de Shannon oversteken, dit scheelde behoorlijk wat kilometers. Oversteek duurde ongeveer 20 minuten.Na de ferry overtocht waren in de provincie Clare. De wind was wat steviger en we moesten er ietwat tegen in. Maar tegen 1 uur waren we in Kilkee. Wederom een goede B en B.Ik had nu de keus, om de loop over het schiereiland te maken, 66km, gehele loop, of 37km, gedeeltelijke loop, of de klif walk te doen, km of 15 wandelen. Ik had niet zoveel zin om tegen de wind in te moeten fietsen, dus ben maar gaan wandelen.Eerst richting strand. Ze hebben hier een mooi strand. In de vorm van een halve cirkel.Toen na de kliffen aan de rechte zijde. Deze waren iets minder populair bij de toeristen, want er stonden amper auto’s. En de route om te lopen was ook iets minder ontwikkeld, maar de kliffen waren indrukwekkend en prachtig. Alleen je moet wel oppassen dat je niet te dicht bij de rand komt en uitglijdt. Het schijnt, dat er wel eens mensen in het water zijn beland na het maken van een selfie en het niet hebben overleefd. Ook wordt er wel eens van afgesprongen door mensen, die zelfmoord willen plegen, er staan bordjes, om mensen te helpen, die het van plan zouden zijn.Ook aan de rand van deze kliffen ligt een golfbaan. Het is niet te hopen, dat de bal op de rand van de klif blijft liggen, want dan wordt het moeilijk. Maar met zo’n uizicht zou ik ook wel een potje willen golfen.Hierna na de linkerkliffen gelopen en die waren misschien nog wel iets indrukwekkender. Hier een rondje van 8km gelopen, en deze waren ook prachtig en hier waren nog enkele mini eilandjes.Lunch was er een beetje bij ingeschoten dus na 20km wandelen, was ik wel aan wat te eten toe. Ierse scharrelkip vandaag.Morgen na Doolin. Kliffen van Moher, waarschijnlijk de meest toeristische attractie van Ierland.

Ierland 2019 16 juni

Eerst nog een paar foto’s van gisteren.

De zon scheen vanmorgen en de wind kwam uit het zuid tot zuid-westen en dat is goed, want we fietsen naar het Noorden.

Na het ontbijt op de fiets gestapt richting Ballybunnion. Strand gebied volgens de B en B eigenaar.

Er was eigenlijk maar 1 echte hindernis vandaag, maar dat was dan ook echt een hindernis, de zwaarste klim van Ierland, 7km, en de hoogste mountain pass van Ierland, wel 402 meter hoog. De klim was opzicht wel te doen, want het was steady 7%, dat is fijner dan van die klimmen, die steeds verschillende percentages hebben. Eenmaal in je ritme kachel je lekker na boven. Werd boven op de top weer beloond met een schitterend uitzicht. Alleen was het natuurlijk weer ietwat bewolkt op de top.

Na de top, een heerlijke afdaling, en toen was het meeste klimwerk wel gedaan voor de dag. Zo stond het in de papieren, maar het bleef nog wel aardig rollend omlaag en omhoog gaan. Zuid-Limburgse heuvels. Maar we hadden de wind in de rug, dus konden mooi door fietsen.

Nu waren de kliffen etc even voorbij en kwamen we langs mooie zandstranden.

Ook langs de grootste molen van Ierland, maar die heb ik maar overgeslagen, want molens genoeg in Nederland.

Het is toch Ierland, en dus kregen ik toch nog een bui op mijn hoofd. Werd wel even kletsnat, maar gelukkig duurde het niet al te lang en een half uur later scheen de zon weer.

De route ging nu iets verder weg van de kust, Zuid-Limburgse heuvels.

Tegen vier uur in Ballybunnion aangekomen. En op zich wel weer een goede B en B, alleen niet hellemaal stofvrij. Boven op de kast wordt het nog wel eens vergeten.

Had niet zoveel van Ballybunnion verwacht. Een stranddorpje met een strand and that’s it. Maar ze hebben hier twee van werelds beste golfbanen. Zelfs Bill Clinton heeft hier wel eens een balletje geslagen.

Maar de grootste verrassing was, dat ze ook kliffen hadden en die waren behoorlijk de moeite waard. Schitterend.

Morgen na Kilkee, ook daar hebben ze kliffen. Dus dat zal ook wel weer een mooie route worden.

Ierland 2019 15 juni

De zon scheen vanmorgen weer eens, dus dat belooft veel goeds voor vandaag. Het is wel weer eens lekker om de zon te zien en niet alleen grijze wolken.

Toch wat variatie bij het ontbijt vandaag, wel ei, geen spek. Gekookt dit maal.

Het is Ierland, want toen ik op de fiets wou stappen regende het. Maar dit was een half uurtje en toen scheen de zon weer en die heeft verder ook de hele dag geschenen.

Vandaag naar Dingle. Dit is maar 18km van Anascaul, dus ook de Dingle ring er maar even bijpakken. De rit naar Dingle, was door de heuvels en niet al te speciaal. Om half elf was ik in toeristisch Dingle.

Direct doorgefietst na de Ring of Dingle. De eerste km’s waren nog niet zo bijzonder, maar toen begon een ontzettend mooie route. Een heel erg mooie kustroute, misschien wel de mooiste, zeker mooier dan de Ring of Kerry. Na elke bocht, weer een ander uitzicht. Je bleef maar foto’s maken. Het was wel druk met toeristen en veel toeringcars. Maar waar zijn de Chinezen. Je ziet ze overal, maar niet, of heel weinig in Ierland. Voordeel is dat ze mijn fiets ook niet kunnen omver rijden. Vandaag ook weer drie forten gezien, lijken allemaal op mekaar, dus die heb ik nu wel genoeg gezien.

Door de heuvels terug na Dingle. 1 klim en 1 afdaling.

Dingle is ook wel redelijk toeristisch. Veel B en B, en restaurants en ook de gebruikelijke giftshops, pottenbakkerij, etc. En Dingle heeft 1 bijzondere bewoner. Fuingi de Dolfijn. Dit is een wilde dolfijn, die regelmatig langskomt in de haven sinds 1984, en dan contact probeert te maken. Dolfijnen kunnen 50 jaar worden, dus het is aannemelijk, dat het steeds dezelfde dolfijn is.

Ierse koe gehad, niet slecht, maar ook niet echt goed, en nog een biertje gedaan in de pub met traditionele muziek.

Foto’s lukt niet zo vandaag, internet is niet super snel hier.

Morgen naar Ballybunion, dik 100km en over de Conor Pass, met 402 meter de hoogste van Ierland.